Zihniyet değişmeden hiçbir sorun çözülmez

Lise yıllarından itibaren Gemlik’ten Bursa’ya gidip gelmeye başlamıştım.
Dile kolay tam 32 yıl olmuş.
O zamanlar Haşim İşçan Köprülü Kavşağı henüz yapılmamış minibüsler Demirtaş Endüstri Meslek Lisesi’nin hemen altından kalkıyordu.
Sonra Fomora, ardından uzun yıllar Santral Garaj, kısa bir süre Kuzey Garajı derken minibüsler kaldırılınca daha doğrusu halk otobüsü denen ucubeye dönüşünce son istasyon Merinos oldu.
Ne değişti derseniz? Onu da anlatayım.
Tabi ki araçların modelleri, yollar, durak sayısı, yolcu yoğunluğu değişenler arasında.
Ama değişmeyen en önemli unsur zihniyet.
Alman şair ve tiyatro yazarı Bertolt Brecht uzun yıllar önce insan unsurunun ne kadar önemli olduğunu bir generale seslendiği şiirde dile getirmişti.
”Tankınız ne güçlü generalim,

Siler süpürür bir ormanı,

Yüz insanı ezer geçer.

Ama bir kusurcuğu var;

İster bir sürücü.”

Minibüsler de, otobüsler de balık istifi gidiyordu, şimdiki halk otobüsleri de.

Gemlik’e sefer yapan halk otobüsünün hemen ön kapı girişinde kocaman bir yazı. “Oturan yolcu adedi 45, ayakta yolcu adedi 46”

Yanlış okumadınız. Oturanlardan bir fazlası ayakta seyahat edecek.
Geçen hafta ayakta seyahat eden emekli yolcunun sitemi üzerine saydım. Kendisini saymış ve ön kapıdan alamayınca orta ve arka kapıları kullanarak balık istifini tamamlamak isteyen şoföre bağırıyordu. “Ayaktaki yolcu sayısı 27 oldu. İnsanlar yerlerinden kımıldayamıyor bile. 46’yı tutturamazsın” 
Doğru söylüyordu. Ben de saydım 27. Gerçekten de kımıldayacak yer kalmamıştı.
Emekli öğretmen sitemlerini sürdürüyordu.
Bir gün gidip belediye başkanının kapısına dayanacağım. Yakınlarından 46 kişiyi al ve ayakta yolcu olarak bu otobüse sığdır. Sığdırırsa Gemlik’e yaya gidip geleceğim.
Ulaşım Master Planı, duble yollar son model konforlu otobüsler de yapsanız zihniyet değişmedikten sonra hiçbir sorun çözülmüyor.
BURULAŞ’ın “ayakta yolcu alınmayacak’ diye talimatı olduğundan eminim.
Ama dinleyen kim.
Kısacası  o şoför, hala insanlara balık istifi muamelesi yapmaya devam ettiği sürece bu sorun sürer gider.
Bunda elbette ki hizmet alanların da kusuru var.

Zaman zaman İstanbul’da Metrobüs hatlarında yaşananları ana haber bültenlerinde görüyoruz.
Yolcular bilet ücretlerindeki artışı protesto etmek için yaratıcı eylemlere imza atıyorlar.
Bir gün balık istifi yolculuğa reva görülenler, insin otobüsten ve “Bu şekilde seyahat etmek istemiyorum” diye tavrını koysun bakalım neler oluyor.
Zihniyet değişiyor mu değişmiyor mu görelim.