Özdil, 30 yıl önce Birand'a ne sordu?

Bursa’nın hem basını hem de okuyucuları geçen Cumartesi günü çok önemli bir ismi ağırladı.

Yıllarca İzmir’de gazetecilik yaptıktan sonra İstanbul’un yolunu tutan Hürriyet Yazarı Yılmaz Özdil, Korupark’taki D&R’da  “İsim-Şehir-Bitki” adlı kitabını imzalamadan önce Çağdaş Gazeteciler Derneği Bursa Şubesi’nin konuğu oldu.

ÇGD Başkanı Bülent Sezgin ve yönetim kurulunun ısrarını kıramamıştı. Özdil, zaten 2009 yılında da ÇGD Bursa Şubesi’nin Onur Ödülü’ne layık görülmüştü.

Ödül almaya gelememişti ama dernek lokalini ziyaret ederek bu eksikliği de gidermiş oldu.

Lokalde klasik anlamda konuşma düzeni kuruldu, bir yandan kahvaltı yapan üyeler diğer yandan merakla Özdil’i beklemeye başladılar.

Ama Özdil farkını bir kez daha ortaya koyarak, klasik havayı bozdu.

Gelir gelmez bu tür organizasyonlarda konuşmayı pek sevmediğini güzel bir hatırasıyla anlattı.

Tabii önce İzmir ve Bursa’nın duayen gazetecisi ve kendisinin de yöneticiliğini yapan Saruhan Ayber’i selamladıktan sonra.

Öyküsü çok ilginçti o yüzden size de aktarayım.

İletişim okuyan Özdil, üniversite yıllarda pek başarılı değilmiş.

Gazetecilik okullarında hep olur ya, bir gün Mehmet Ali Birand okula davet edilmiş, konferans verecek.

Burada, Birand’ın hala mesleğe devam ettiğini vurgulamadan edemiyor.

Neyse, hocalarından Özdil’e kesin talimat verilmiş, “Bu konferansa katılacak ve ilk soruyu sen soracaksın. Cümlenin sonu da mutlaka soru işareti ile bitecek”

Özdil ne yapsın. Ya sınıfta kalacak ya da toplantıya katılıp soru soracak.

Kendine göre çözümünü bulmuş. Katılmış toplantıya ve gerçekten ilk soru için elini kaldırmış. Birand da söz vermiş.

Özdil’in sorusu ne mi olmuş? “Dışarıya çıkabilir miyim”

Özdil, kendi yöntemiyle hocalarının istediğini gerçekleştirmiş.

Bu anısını anlattıktan sonra mikrofonu bırakan Özdil, konferans tarzı konuşmak yerine gazeteci arkadaşlarıyla sohbet etmeyi tercih etti.

Yanına Saruhan Ayber’i alan Özdil’in Bursalı gazetecilere önerileri ise her biri ders niteliğinde olan konulardı.

Gazetecinin gecesi-gündüzünün olmamasından tutunda yerel gazeteciliğin karşılaştığı sorunlara kadar.

Ama en önemli önerisi ise Bursa ile İzmir yerel basını arasında sıcak ilişkiler kurulması.

Çünkü Türkiye’de gerçekten yerel gazetecilik açısından iki önemli kalesi olan Bursa ve İzmir geçmişte de bunu yaşamış. Üstelik gazeteci transferleri de gerçekleştirerek bunu yapmış.

Şimdi neden olmasın.

Genel siyaset, güncel konular derken bu kez Saruhan Ayber ile ilgili anıyı anlatmaya geldi sıra.

Özdil, yaşamamış ama İzmir’de herkesin hala dilinde olan anıyı bir kez de Bursalı gazetecilere anlatıyor.

Yıl 1969. Yer Yeni Asır Gazetesi.

ABD’li astronotlar aya ayak basıyor. Tabi gazetenin basıldığı saatlerde, astronotların yaşadıkları bu büyük olayla ilgili yorumları henüz dünyaya ulaşmamış.

Bir şeyler yazmak lazım. Gazete yönetimi bastırıyor.

Ayber, aya inişi güzel bir şekilde anlattıktan sonra vermiş sözü astronota, “İnsanlık için büyük bir adım” cümlesini yazıvermiş.

Gazete basılmış aynı günün akşam saatlerinde astronotların demeçleri çıkmaya başlamış. “Benim için küçük insanlık için büyük bir adım”

Yerel gazetelerle ilgili anıları bitmiyor Özdil’in. İzmir gazeteleri Antalya’ya da açılmaya karar vermiş. Tabi spor yazıları her kente ayrı baskı ile gidiyor.

Antalya ile Denizli’nin maçı var.

Ayrı ayrı sayfalar yapılmış. Antalya baskısına aslan-kaplan Antalyaspor, Denizli baskısına aslan-kaplan Denizlispor diye.

Hatlar karışmaz mı?

O gün şimdi televizyon yorumcusu olan Levent Tüzemen’i Antalya Stadyumu’nda sabaha kadar dövmüşler.

Sohbet koyulaştıkça gazetecilik dertleri de anlatılıyor.

Özdil’in bir de Bursalı gazetecilere uyarısı var. “Kendinizi küçük görmeyin çünkü İstanbul’dakiler de sizinle aynı işi yapıyor”

Sohbet imza günü saati yaklaşınca sona eriyor.

Özdil kitaplarını imzalamaya Çağdaş Lokalı’nden başlıyor. İki televizyoncu arkadaşımızın imzalatmak sözü aldığı tişörtler ise Özdil’in otomobilinin bagajında İstanbul’a gidiyor.