İpekböceği ile ilk yolculuk notları

Bursa’nın 110 yıllık hayali nasıl gerçek olduğuna bakmak için Pazar sabahı bürodaki işleri tamamladıktan sonra İpekböceği’nin Osmangazi İstasyonu’na gitmeye karar verdik.
Spor Editörümüz Cemal Ekentok, Ekonomi Muhabirimiz Serhat Tezcan ile test yolculuğu yapacaktık.
Türkiye’nin ilk yerli tramvayı olan İpekböceği de yaklaşık iki aydan beri kum torbaları ile test sürüşü yapıyordu. Tıpkı yeni satışa sunulan otomobiller gibi İpekböceği’ni test edip artı ve eksi puanlar verecektik.

Osmangazi İstasyonu ve çevresi henüz İpekböceği’ni alışmamış. Biz durakta beklerken,  sürücüsü bir yandan telefonla konuşup diğer yandan çevreye laf yetiştiren otomobil, istasyonun 3 metre ötesinde raylar üzerine aracı park etmeye çalıştı. Bu sırada Kent Meydanı yönünden İpekböceği’nin gelişini gören duraktakilerin bağırmaları üzerine aracını yine yasak olan yere park edip, umursamaz bir tavırla uzaklaştı.

Tam, ortalık sakinleşti derken, rayın karşısına geçerken birden karar değiştirip, demiryolunun ortasında yürümeye başlayan bir kişi bu kez duraktakileri telaşlandırdı. Yine bağırışız çağırış derken, İpekböceği kazasız belasız durağa ulaştı.

Bekleyen yolcularla birlikte yaptığımız ilk yorum, İpekböceği sürücülerinin çok sabırlı olmaları konusunda oldu. Birkaç notta ilk durakla ilgili verelim. İstasyon adları ve 25 dakikada bir İpekböceği’nin geleceği basit bilgisayar çıktılarıyla duraklara asılmış, iki aydır deneme sürüsü yapılıyor bunlar daha özenli olabilirdi. Diğer bir eleştiri de tıpkı Bursaray’daki gibi İpekböceği’nin durağa ne zaman ulaşacağıyla ilgili dijital bilgi ekranının olmaması.
Yani, İpekböceği 5 dakika sonra bu durakta olacak gibi bilgi çok yararlı olur.

Kartlarımızı okutarak araca bindik. İçi ferah ve yüksek yolcuların çoğu da bizim gibi deneme seferi için binenlerden oluşuyor. Ön ve arka kapılardan kartlı biniş yapılıyor. Ortadaki iki büyük kapı iniş için ayrılmış. Yanında oturduğumuz, test sürüşüne çıkan emekli, kapıların düğmeye basmadan otomatik açılmasının sakıncasına dikkat çekiyor ve ekliyor: Şimdi havalar güzel kış aylarında insanlar üşür. Buna dikkat etmek gerekir”

Çarşamba Caddesi’nde ilerliyoruz. Trafik Pazar sabahı olması nedeniyle sakin. Stadyum Caddesi’ne dönerken manevranın sert olması bizleri korkutuyor. Zaten yolculuk boyunca manevradaki tek sıkıntı burada sanıyorum.

Yıllarca spor muhabirliği yapan Cemal Ekentok, stadyum önündeki duraktaki dolmuş bekleme çilesine dikkat çekerek, tüm araçlar buradan dolu geçtiği için yaşadığı sıkıntıyı anlatıyor. Bu sıkıntıyı da İpekböceği çözecek sanırım.

Nihayet Altıparmak ve Şehreküstü istikametine çıkıyoruz. Kum torbalarıyla yapılan test sürüşlerinde İpekböceği’nin buradaki rampayı çıkamadığı söyleniyordu. Pek zorlanmadan çıkarak, Ulucami ve Heykel’e ulaşıyoruz. Tam yolcu kapasitesi ve yoğun trafikteki dur-kalkta neler olur bilmiyoruz.
Yol boyunca İpekböceği’ni görenlerin yüzleri gülüyor. Araca binenler de öyle.
SGK Durağı’ndan sonra adliye yönüne yani Uluyol Caddesi’ne dönüşteki sıkıntı da trafik ışıklarıyla aşılmış.

Cemal Ekentok’u Heykel Durağı’nda bıraktıktan sonra Serhat Tezcan ile bindiğimiz durağa 25 dakikada ulaşıyoruz. Test yolculuğumuz sona eriyor.

Bursa’nın gerçekten önemli bir ihtiyacını giderecek olan İpekböceği’ni beğendik. Ancak, bizim bindiğimiz saatlerdeki trafik sakinliği bunda etkili oldu. Yoğun trafikte neler olacağını bilmiyoruz.
Birkaç sözümüzde Bursalılara, artık alışın şu İpekböceği’ne, raylar üzerine park alışkanlığından vazgeçin. Osmangazi Metro İstasyonu güzergahındaki durak önümüzdeki günlerde büyük sıkıntı yaratacak. Yayalar da dikkatli olmalı, ayrıca belediyenin de burada önlem alması gerekir.
Notumuzu kalabalık bir günde yapacağımız yolculukta vereceğiz. Şimdilik Bursa için hayırlı olsun.